Δεκαπέντε περίπου ανθρώπινα κρανία και οστά, διάσπαρτα, που χρονολογούνται στη βυζαντινή περίοδο, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, έκρυβε μια σπηλιά καλυμμένη με σταλαγμίτες που εντοπίστηκε τυχαία σε λόφο στην τοποθεσία «Τρυπαλίτης» στις Αλόιδες του δήμου Κουλούκωνα.
Μπροστά σε αυτό το θέαμα βρέθηκε ο ιδιοκτήτης της έκτασης, ο οποίος εκτελούσε εργασίες στην περιοχή όταν έκπληκτος διαπίστωσε την σπηλαίωση και σε απόσταση περίπου δεκαπέντε μέτρων από την είσοδο της, είδε ανθρώπινα κρανία και οστά κατακερματισμένα. Αμέσως, ειδοποίησε τις αστυνομικές αρχές αλλά και την αρχαιολογία και η περιοχή αποκλείστηκε από αστυνομικούς για λόγους ασφαλείας. Στο σημείο μετέβη η αρχαιολόγος προϊστορικών αρχαιοτήτων Μαρία Πατεράκη και υπεύθυνη για τον δήμο Κουλούκωνα, η οποία έκανε αυτοψία στο χώρο.
Σύμφωνα με την ίδια, τα πρώτα στοιχεία αποκαλύπτουν ανθρώπινα κρανία τουλάχιστον δέκα στον αριθμό και υπολείμματα οστών κατακερματισμένα. Η πρώτη εικόνα αποκαλύπτει κατά πάσα πιθανότητα ένα χώρο ταφής της βυζαντινής περιόδου κάτι που σύμφωνα με την ίδια στοιχειοθετείται από την κεραμική που συνόδευε τα οστά.
Για το λόγο αυτό ενημερώθηκε αρμοδίως η 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων η οποία αναμένεται άμεσα να προχωρήσει σε συνεργασία με σπηλαιολόγους στην ανασκαφή, προκειμένου να διαπιστωθεί το βάθος του σπηλαίου και τυχόν να αποκαλυφθούν νέα ευρήματα, αλλά και να προσδιοριστούν τα υπάρχοντα.
Η ανακάλυψη της συγκεκριμένης σπηλαίωσης στα ορεινά των Αλόιδων, ξάφνιασε τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι δεν γνώριζαν καν την ύπαρξη της και έφταναν από περιέργεια στο σημείο, το οποίο όμως έχει αποκλειστεί και φυλάσσεται από αστυνομικές δυνάμεις για λόγους ασφαλείας.
Ο ιδιοκτήτης της αγροτικής έκτασης Εμμανουήλ Μανιάς, μιλώντας στα «Ρ.Ν.» έκπληκτος ακόμα από αυτή την ανακάλυψη περιμένει με αγωνία τις απαντήσεις από την αρχαιολογική υπηρεσία ώστε να μάθει τόσο ο ίδιος όσο και οι κάτοικοι του χωριού την ιστορική προέλευση των συγκεκριμένων ευρημάτων. «Έκανα εργασίες στο χωράφι μου και έκπληκτος αντίκρισα αυτά τα ευρήματα. Ενημέρωσα τις αρχές, την ασφάλεια και την αρχαιολογία αμέσως.
Εγώ είδα μια τρύπα, βγάλαμε τα χώματα και είδαμε ότι υπάρχει εκεί μια σπηλιά. Πηγαίνοντας λίγο πιο μέσα είδαμε κάποια οστά και κάποια κρανία και καταλάβαμε ότι μπορεί να είναι κάποιο σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα για αυτό και ειδοποιήσαμε τις αρμόδιες υπηρεσίες».
Η αρχαιολόγος κυρία Μαρία Πατεράκη που έκανε αυτοψία στο χώρο διατηρεί εύλογα τις επιφυλάξεις της, καθώς, όπως είπε, είναι πολύ νωρίς και πρέπει να ακολουθήσει ανασκαφή από την αρμόδια υπηρεσία για να εξακριβωθεί ο τύπος και το μέγεθος του αρχαιολογικού ευρήματος. Είπε συγκεκριμένα: «Βρέθηκαν δέκα με δεκαπέντε κρανία, με μεγάλη επιφύλαξη το λέω αυτό, γιατί είναι κατακερματισμένα σε σπηλαιώδεις σχηματισμούς ανάμεσα σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Τα οστά βρέθηκαν τυχαία, κατακερματισμένα, διάσπαρτα, καθώς άλλοι δύο θάλαμοι που φαίνεται ότι πρέπει να έχουν υλικό. Πρέπει φυσικά να ακολουθήσει ανασκαφή.
Τα πρώτα στοιχεία μας οδηγούν σε ευρήματα βυζαντινής εποχής ίσως και υστερότερα και αυτό φαίνεται από την κεραμική που συνόδευε τα οστά. Για την αρχαιολογική υπηρεσία είναι σίγουρα σημαντικό εύρημα. Άμεσα θα ξεκινήσει ανασκαφική έρευνα για τους τάφους από την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Ειδοποίησα την 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων η οποία θα προχωρήσει άμεσα στην ανασκαφική έρευνα».
Τα χθεσινά ευρήματα στην περιοχή Αλόιδες, σηματοδοτούν μια νέα προοπτική τουριστικής ανάπτυξης του μέσα Μυλοποτάμου.
Από τις πρώτες ενδείξεις δεν μπορούν βέβαια οι αρμόδιοι επιστήμονες να αποφανθούν άμεσα για τη σπουδαιότητα αυτών των ευρημάτων. Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα προκειμένου να γίνει μια εμπεριστατωμένη αξιολόγηση και να δοθεί συνέχεια για σημαντικότερες ίσως αποκαλύψεις.
Γίνονται όμως αφορμή για την προβολή ενός οικισμού με ιστορία και θρύλους που αναφέρεται ήδη από το 1577 από τον Barozzi και αργότερα από τον Kαστροφύλακα (1583) και τον Basilicata (1630). Mε το ίδιο όνομα αναφέρεται το χωριό και στην τουρκική απογραφή του 1671. Είναι μια ακόμα από τις ξεχασμένες γωνιές της ενδοχώρας που περιμένει μια ευκαιρία ανάπτυξης έχοντας μοναδικά εφόδια αρκετά αξιοπρόσεκτα στοιχεία βιοποικιλότητας και ένα ιστορικό παρελθόν που πιστοποιείται από τυχαία γεγονότα όπως η εύρεση των οστών σε σπηλιά της περιοχής.
Επομένως βρέθηκε η άκρη ενός νήματος που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικότερες ανακαλύψεις καθώς η περιοχή έχει μακραίωνες ρίζες, στο απώτερο παρελθόν και ανήκει σε μια από τις περιοχές με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος που θα μπορούσε να ενταχθεί σε τροχιά ανάπτυξης, ιδιαίτερα αν πιστοποιηθεί και ο αρχαιολογικός της πλούτος.
Ανάλογοι σπηλαιώδεις τάφοι έχουν ανακαλυφθεί στο Πέραμα και στην περιοχή των Γρίβιλλων. Το 1973 ανασκάφτηκε στις Αλόιδες μια αρχαϊκή αγροικία από τον κ. Γιάννη Τζεδάκη που σήμερα είναι επίτιμος έκθεσης αρχαιοτήτων στη θέση Αλωνάκι. Στην ευρύτερη περιοχή του Κουλουκωνα δεν υπήρχαν ανάλογα ευρήματα παρά μόνο στο Πέραμα έχουν ανακαλυφθεί σπηλαιώδεις τάφοι αλλά μινωικής εποχής και όχι της βυζαντινής περιόδου.
Το χωριό Αλόιδες βρίσκεται σε υψόμετρο 340 μέτρων. O Ψιλάκης συσχετίζει το όνομα με τους μυθικούς γίγαντες Aλωάδες ή Aλωίδες που ταυτίζονται με τους Σαραντάπηχους της νεοελληνικής μυθολογίας.
Η έρευνα της 28ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που θ’ ακολουθήσει ενδεχομένως να προβάλει και άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής που διαθέτει ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον και θα μπορούσε να έχει τις προϋποθέσεις να αναπτυχθεί τουριστικά.
Πηγή:www.xandakas.gr
Φωτογραφικό υλικό: Προσωπικό αρχείο
